Foto-Reportage onderaan deze pagina !
Zoals afgesproken arriveerden de Boekter sportvrienden rond het middaguur aan het hotel Lellmann, onder een stralende zon.
Het terras werd stelselmatig ingepalmd en de sfeer zat er al vlug in. De lunch werd buiten geserveerd en de eerste afspraken om te fietsen of te shoppen werden gemaakt.
Omstreeks half drie werden de koersschoenen in geklikt om koers te zetten naar Koblenz. Eenmaal de stad bereikt werd er halt gehouden aan een terras op de plaats waar de Moezel uitmondt in de Rijn. Zo leren we elk jaar wel iets bij over de streek waar we passeren. J Na een kleine 60 km kwam ons hotel terug in zicht en dat was niets te vroeg, enkele donderwolken begonnen nattigheid los te laten. Het avondeten was top en de avond werd afgesloten in de weinstubbe van het hotel. De volgende morgen werd na een zeer verzorgd ontbijt beslist om ook die dag de rit samen af te haspelen . Er was slechts één groep A rijder, maar de anderen beloofden om hem geen pijn te doen. Onder de kundige leiding van Jos (Hij kent wel verdacht veel terrassen aan de Moezel!) hebben we een rit van 120 km gereden, die een aantal keren werd onderbroken om een verfrissing te nuttigen. Na het avondeten gingen we de lokale horeca verkennen, wat eindigde op een leuk terrasje waar menig mopje werd verteld en natuurlijk menig drankje werd genuttigd.Op zondag zijn we een burcht gaan bezoeken, die het hele weekend boven ons uit tornde, aan de overkant van de rivier. Na het middageten werd afscheid genomen van de Moezel met het gevoel dat als het plezant is, de tijd vliegt.Rest mij alleen nog om Willy en Freddy te bedanken voor WEER een feilloos weekend en hopelijk organiseren zij volgend jaar opnieuw zo een weekend. De driedaagse van Wtc Boekt draait niet alleen om fietsen, maar ook om kameraadschap en even vergeten in welke groep je normaal meerijdt. Dennis.